​ေက်ာင္​းသား အ​ေတြ႕ ၾကဳံ

"သမဂၢ မသိေသာ အေခ်ာင္လုိက္ ေက်ာင္းသားမ်ား နဲ႔ ကၽြန္ေနာ္"

ယေန႔ေခတ္ ယေန႔အခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြ အမ်ားအျပား ထြက္ေပၚလာတာေတာင္မွ  (ဗကသ )သမဂၢ ကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ႔ ေက်ာင္းသား ၊အထူးသျဖင့္ ဗကသ သမုိင္းလမ္းေၾကာင္း ကုိ သိေအာင္မေလ႔လာသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ အလြန္ကို ရွက္ဖြယ္အတိ ျပည့္ေနသည့္ အေခ်ာင္လုိက္ လူျပိန္း ေက်ာင္းသားမ်ားဟု မွတ္ယူသင့္သည္။

သုိ႔ေသာ္ ေက်ာင္းသားမ်ား ဗကသ သမုိင္းလမ္းေၾကာင္းကုိ နားမလည္ျခင္းမွာ အေၾကာင္းအရင္းမ်ားစြာ ရွိေနသည္။ေခတ္အဆက္ဆက္ စစ္အစုိးရ၏ လက္ကုိင္တုတ္ ေက်ာင္းအာဏာပိုင္မ်ားေၾကာင့္ ၄င္း၊ေက်ာင္းစာၾကည့္တုိက္အား ရုိက္ဖ်က္၍ သမုိင္းလိမ္စာအုပ္မ်ား၊အေပ်ာ္အပ်က္ဖတ္ရသည့္ စာအုပ္မ်ားသာ ထားေပးျခင္းေၾကာင့္တစ္ေၾကာင္း ၊ေနာက္ဆုံးအဆင့္ စစ္တပ္ လက္ေ၀ခံ ဆရာ၊ဆရာမ၊ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူမ်ားေၾကာင့္ တုိင္းျပည္တည္ေထာင္ႏုိင္ခဲ႔သည့္ ဗကသ အဖြဲ ႔အစည္း၏ သမုိင္းမွန္ မွာ ယေန႔ေခတ္ျမင္ကြင္းလုိျဖစ္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။

ကၽြန္ေတာ္သည္ ၂၀၀၉-၂၀၁၂ အေစာပုိင္းကာလမ်ားတြင္ ေရႊဘုိခရုိင္၏ ေက်ာင္းသမားမ်ားသမဂၢ(ခရုိင္ ဗကသ)၏ တာ၀န္ခံကုိယ္စလွယ္(တနည္း)ဗကသ ျပန္လည္တည္ေထာင္သူ အျဖစ္ ေက်ာင္းသား ႏုိင္ငံေရးေလာကကုိ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္းထိေတြ ႔ဆက္ဆံခဲ႔ဖူးသည္။

ဗကသ မ်ဳိးဆက္မ်ား၏ လက္ဆင့္ကမ္းမႈေၾကာင့္ ထုိကဲ႔သုိ႔ေသာ ခရုိင္ ဗကသ တာ၀န္ခံကုိယ္စလွယ္ အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳ ခံခဲ႔ရျခင္းျဖစ္ျပီး ေျမေအာက္အဖြဲ ႔ အစည္းအျဖစ္ စတင္လႈပ္ရွားခဲ႔သည့္ အခ်ိန္ပုိင္းကာလလည္းျဖစ္ခဲ႔သည္။

ထုိအခ်ိန္က သမဂၢ မသိေသာ လူျပိန္းတကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားအမ်ားအျပားသည္ ကၽြန္ေတာ္႔အား ျပက္ရယ္ျပဳခဲ႔ၾကျပီး ဗကသ အဖြဲ ႔ အစည္းတြင္းမွ နည္းစနစ္မ်ားကို တစ္လုံးမွ် နားလည္ေအာင္ေလ႔လာလုိစိတ္မရွိသည္ကုိ အထူးပင္သတိျပဳမိခဲ႔ရသည္။

ဗကသ ၏ အတြင္းေရးထဲတြင္ ကမာၻႏွင့္ ခ်ီသည့္ ေက်ာင္းသားအသုိင္းအ၀န္း ၊ပညာေရးအသုိင္းအ၀န္းရွိေနသည္ဆုိေသာအခ်က္အားလည္း သမဂၢ မသိေသာ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားလူျပိန္းမ်ား ေလ႔လာရန္ မဆုိထားႏွင့္ ဥာဏ္ရည္မမွီျခင္းေၾကာင့္ ထင္ရာေလ်ာက္ေျပာေနသည့္ အသံဗလံမ်ားသာ ၾကားခဲ႔ရဖူးသည္။

ပုိ၍ ဆုိးရြားသည္မွာ ဗကသ အဖြဲ ႔သည္ ကုိယ္ပုိင္ဦးေနာက္ရွိသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ား အဖြဲ ႔ ဟု ေတြးထင္ပုံမရသည့္ စစ္တပ္အသုံးေတာ္ခံ အဖြဲ ႔ အစည္းမ်ားထဲ၏ အေတြးအေခၚ လက္ေအာက္မွာ သာမန္ေက်ာင္းသားထု ပိတ္မိေနခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။

*အထူးမွတ္ခ်က္ျပဳ ၍ ေျပာလုိသည္မွာ ေက်ာင္းစာသင္ခန္းထဲတြင္ တစ္ရက္ကုိ ေက်ာင္းစာ ၇  နာရီခန္႔ ၾကည့္သည့္ လူျပိန္း ေက်ာင္းသားအခ်ဳိ ႔ သည္ မိမိကုိယ္ မိမိအလြန္ေတာ္သည္ဟု ထင္ျမင္ေနျပီး ဗကသ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္၏ တစ္ရက္လွ်င္ ၁၄ နာရီခန္႔ စာေပေလ႔လာမႈ အား ျပက္ရယ္ျပဳခဲ႔ျခင္းလည္းျဖစ္သည္။*

ေခတ္အဆက္ဆက္ ေျမေအာက္ဗကသ ေက်ာင္းသားမ်ားအေနျဖင့္ စစ္တပ္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား၏ ပိတ္ဆုိ႔ မႈမ်ားအၾကား ခက္ခဲသည့္ ႏုိင္ငံေရးလမ္းစဥ္ကို အသက္စြန္႔ စဥ္းစားေဆာင္ရြက္ခဲ႔တာေတာင္မွ ဦးေနာက္မရွိဟု စြတ္စြဲခဲ႔သည့္ ပညာေရးနယ္ပယ္မွ ဆရာ၊ဆရာမ၊ေက်ာင္းသား ၊ေက်ာင္းသူ အမ်ားအျပားသည္ ယေန႔ေခတ္ျမင္ကြင္းမ်ား၏  သမုိင္းမသိ ၊မႈိင္းမသိေသာ အဓိက တရားခံျပယုဒ္မ်ားအျဖစ္ထင္ရွားလာျခင္းျဖစ္သည္။

Comments

Popular posts from this blog

Tech Policy

ကြန္ပ်ဴ တာနည္းပညာေတြ ဘယ္လုိ ေလ႔လာမွာပါလဲ?